“Zie je de zon schijnen van gloed tot gloed, mijn koningin? Ze straalt voor u. Ze komt u groeten, elke dag opnieuw. Ze zet uw kwaliteiten en schoonheid in het licht. Je bent een streling voor het oog en de ziel. Ik zal het u op elk moment laten zien en horen, wat jouw talenten en krachten zijn. Dat jij een leeuwin bent, trouw, verantwoordelijk, dat ik weet dat ik altijd op jou kan rekenen, hoe jij achter mij staat, het opneemt voor mij, zorg draagt voor mij. Ontembaar, met luide stem en een blik vol vuur.”

“Zie je de sterren aan de hemel, mijn vrouw? Ontelbaar als ze zijn, zijn de woorden die op mijn lippen liggen, klaar om te reizen tot bij de mensen die mijn verhalen willen horen, over een meisje dat ondanks het leed van de wereld, elke dag sterker in haar schoenen staat. Je kent de legenden wel, die al sinds de geboorte van de mens verteld worden, over de mooiste en de dapperste vrouwen, met alle kwaliteiten om leiders te zijn. Zo zal ik ook jouw daden en woorden onsterfelijk maken, over ze zingen in het mooiste lied.”

“Zie je de rivier stromen, mijn schoonheid? Ze baant een weg voor u, zuiver is haar pad. Opdat jij mag gaan waar leven is, waar de bomen vrucht dragen en het gras blinkt van het ochtenddauw. Jij lest mijn dorst, jij bent mijn water, jij bent de bron waaruit ik al het goede put. Jij bent eindeloos, uw daden en uw uitzicht zullen de eeuwigheid trotseren. De passie voor de dingen waar je van houdt is onuitputtelijk en zo is ook de inspiratie die ik krijg als ik u mag aanschouwen. Zo voel ik mij in uw armen, als een oerkracht die was, is en altijd zal zijn.”

“Zie je de tranen op mijn gelaat, mijn meisje? Ze verlaten de ogen die het genoegen hebben om u als eerste beeld te zien, dag na dag. Ze rollen langs de lippen waarmee ik u kus, waarmee ik elke kleur van de regenboog proef als zij uw huid verkennen. Jij bent mijn onwaarschijnlijkheid, het verloren deel van mezelf. Jij bent elke traan van geluk die ik huil, omdat jij mij ontwapent, mij ontketent en mijn kwetsbaarheid bewaart.”

“Zie je mij staan, mijn liefste? Met open armen en een glimlach van goud, die straalt omdat ik naar je kijk. Met een hart dat met elke slag mijn lichaam vol liefde pompt. Ik zal eerbied voor je hebben, je het licht van de wereld laten zien. Ik zal uw metgezel zijn, ik zal je behoeden, ik zal er altijd voor je zijn.”

Jij, Sofie, hebt de wereld aan je voeten, als een open poort, met een diamanten toekomst die je de hand reikt. Want jij bent een vrouw met alle kwaliteiten om jouw leven tot een levenswerk te maken. Met een man aan je zijde die onvoorwaardelijk van je houdt.

– Matthias Soberon, 15/06/2016, omdat je het verdient.