Zoeken

Matthias Soberon

– Dagboek van een schrijver –

Fataal

We zijn met de grond gelijk gemaakt. Onze vesting, waar we jaren aan bouwden, werd tot op de fundamenten gesloopt; terwijl gij en ik, allebei, muren bleven optrekken. Links en rechts, voor en achter. Zo veel muren dat ons huis... Continue Reading →

Schoonheid

Voelt gij het ook? Het raast over en door mijn lijf. ‘t Zijn tranen van geluk. Ze banen zich een weg over mijn gezicht en kussen mijn lippen. En ik die van u. Voelt ge het ook? Een glimlach die... Continue Reading →

Waanzin

Uw lippen drukken zich op die van mij en het licht van de wereld splijt de duisternis die sluimert voor mijn ogen. De tijd proeft terug heilzaam. Radeloos tikte ze, als golven overspoelde ze. Als vuur ontnam ze me, van... Continue Reading →

Seizoen

Liefde leeft, liefde groeit en liefde ademt, net zoals jij, mijn prachtige vrouw. Jij, die in al je kwetsbaarheid de puurste emoties doet rijpen. Je kijkt gouden sterren uit de lucht en hebt een visie die verder reikt dan de... Continue Reading →

Onvolmaakt

Ik heb u met bevende handen mijn lichaam gegeven, met al zijn onvolmaaktheden. Stil en met het bangste hart fluisterde ik “alsjeblieft”, maar voordat de laatste lettergreep mijn lippen verliet, hadden die van jou de mijne al gevonden. Je kuste... Continue Reading →

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.

Omhoog ↑